ฉันไม่อยากถูกครอบงำโดยความเชื่อต่างๆ ฉันจึงเลือกที่จะไม่เชื่อ
ฉันพยายามตั้งคำถามกับความมีอยู่ของคุณค่าต่างๆ ฉันพยายามไม่เชื่อตัวเองมากเกินไป
ฉันไม่แน่ใจว่าในขณะเดียวกันฉันอาจกำลังยึดติดกับกาลามาสูตรมากไปรึเปล่า
บางทีมันเหมือนการเดินทางสะเปะสะปะแบบไร้แผนที่ ฉันเหมือนหลงทาง
เป็นเพราะสิ่งที่ฉันเชื่อสิ่งนี้มันไม่ค่อยตอบสนองชีวิตมากนักหรือฉันแค่ยังจริงจังกับมันไม่มากพอก็ไม่รู้สิ
ฉันเริ่มคิดแล้วว่า บางทีอาจไม่ใช่การปฏิเสธชุดข้อมูลต่างๆด้วยความกลัวว่ามันจะมาครอบงำเรา
การรับข้อมูลหลายๆชุดอาจทำให้เราสร้างภูมิคุ้มกันนั้นขึ้นมาโดยธรรมชาติ
นั่นสินะ ร่างกายไม่สามารถป้องกันเชื้อโรคได้หากไม่เคยได้รู้จักเชื้อโรคนั้นมาก่อนนี่
สิ่งใดๆ คงล้วนแต่ต้องใช้เวลาไม่ว่าจะเพื่อสานหรือแก้
เพียงแค่ทำใจให้สบาย และอย่ากลัว
