Thursday 6 February 2014

ฉันต้องใช้แผนที่ไหม?

ฉันไม่อยากถูกครอบงำโดยความเชื่อต่างๆ ฉันจึงเลือกที่จะไม่เชื่อ
ฉันพยายามตั้งคำถามกับความมีอยู่ของคุณค่าต่างๆ ฉันพยายามไม่เชื่อตัวเองมากเกินไป
ฉันไม่แน่ใจว่าในขณะเดียวกันฉันอาจกำลังยึดติดกับกาลามาสูตรมากไปรึเปล่า

บางทีมันเหมือนการเดินทางสะเปะสะปะแบบไร้แผนที่ ฉันเหมือนหลงทาง
เป็นเพราะสิ่งที่ฉันเชื่อสิ่งนี้มันไม่ค่อยตอบสนองชีวิตมากนักหรือฉันแค่ยังจริงจังกับมันไม่มากพอก็ไม่รู้สิ

ฉันเริ่มคิดแล้วว่า บางทีอาจไม่ใช่การปฏิเสธชุดข้อมูลต่างๆด้วยความกลัวว่ามันจะมาครอบงำเรา
การรับข้อมูลหลายๆชุดอาจทำให้เราสร้างภูมิคุ้มกันนั้นขึ้นมาโดยธรรมชาติ

นั่นสินะ ร่างกายไม่สามารถป้องกันเชื้อโรคได้หากไม่เคยได้รู้จักเชื้อโรคนั้นมาก่อนนี่
สิ่งใดๆ คงล้วนแต่ต้องใช้เวลาไม่ว่าจะเพื่อสานหรือแก้

เพียงแค่ทำใจให้สบาย และอย่ากลัว

Wednesday 8 January 2014

ที่รักของฉัน


ที่รัก บางครั้งสิ่งที่เป็นไปทำให้ทุกข์เหลือเกิน
ที่รัก ใช่ว่าฉันจะรักเธอน้อยลง เธอเป็นเพื่อนรักของฉันเสมอ
ที่รัก หวังว่าเธอจะเยียวยาตัวเองได้ในเร็ววัน ฉันเชื่อว่าเธอทำได้

ที่รัก ฉันอาจชอบเธอน้อยลง แต่ฉันรักเธอเหมือนเดิมเสมอนะ
ที่รักของฉัน ถ้าเพื่อตัวฉันแล้ว ฉันหวังเพียงเธอจะไม่รู้สึกแย่กับฉัน
และหวังว่ามิตรภาพและความรักของเราจะถักทอร้อยเรียงกันไปเรื่อยๆ

ที่รัก เธออาจหายไป เพราะความรักที่มีต่อฉัน
ที่รัก ระหว่างนั้น อยากให้เธอรู้ว่าความรักที่ฉันมีต่อเธอไม่ได้หายไป

แต่ว่าทีรักของฉัน ฉันขอสารภาพว่าฉันคงวนเวียนในความยุ่งเหยิงนี้ต่อไปไม่สิ้นสุด
เพราะฉันยังไม่อาจเข้าใจและยกโทษให้ตัวเองได้เลย

ความรู้สึกของฉันแปลก แม้แต่ฉันเองยังไม่เคยได้ยินมาก่อน จนมาพบด้วยตัวเอง
หวังว่าเธอจะเข้าใจฉันเหมือนที่เธอพยายามทำ แม้ไม่จำเป็น


ที่รักของฉัน


Sunday 5 January 2014

Some Time Alone, Alone


สงบ สบาย งดงาม เราไปแล้ว เราชอบมาก
อ่านเด็กสองร้อยปีไม่รู้เรื่อง ไม่จบซักที 




ตัวเล็กตัวน้อย